Review Patser

Review Patser

125 m

The Story

Patser gaat over de waanzinnige trip van vier vrienden die ervan dromen om te leven als echte maffiosi. Living the good life met snelle patserbakken, dikke villa’s, het snelle geld en… respect. Als het viertal de kans krijgt om een grote coke deal te sluiten gaat het totaal mis en ontstaat er een bendeoorlog die in Amsterdam, Antwerpen en Marokko wordt uitgevochten.

The Crew

Regie – Adil El Arbi, Bilall Fallah: Broeders, Image, Black
Matteo Simoni: Marina, Terug Naar Morgen, Callboys
Nora Gharib: debuut
Ali B: debuut
Said Boumazoughe: debuut
Nabil Mallat: Broeders, Image

The Good, the Bad

“Next level shit.” Dat is wat het meest luidruchtige regisseursduo van de Lage Landen beloofde. Adil El Arbi en Bilall Fallah lossen (bijna) alle hoge verwachtingen – die ze met hun ongebreidelde enthousiasme/mediahype zelf creëerden – moeiteloos in. Patser laat de Vlaamse filmindustrie op zijn grondvesten daveren en trakteert ons op een uppercut van een spektakelfilm die je twee uur keihard in de zetel drukt en finaal murw slaat.

Twee uur? Ja, korte films zijn niet meer van deze tijd, maar Patser raast voorbij als één van de blinkende bolides waar de drarries zo graag mee willen rondtoeren. Geen enkel moment hebben we ons verveeld. Kan ook moeilijk. El Arbi en Fallah gunnen ons geen moment rust. Vanaf het eerste beeld is het knallen en daarna wordt het gaspedaal enkel maar genadelozer ingedrukt. Het leven is geen videospel, zegt één van de hoofdrolspelers in het begin van de film, maar Patser is echt wel de speeltuin van het hyperkinetische regisseursduo. El Arbi en Fallah gooien alle registers open, graaien stevig in de films van hun Hollywoodidolen, maar gooien er hun eigen typische El Arbi en Fallah-sausje over. De kijker wordt omvergeblazen door een tornado van vuilbekkerij, schietpartijen, hyperactieve montage, visuele spielerei, dikke vette filmische knipogen (o.a. The Wolf of Wall Street en Goodfellas) en een karrenvracht aan moorden en afrekeningen.

Blijft alles overeind in deze oorverdovende waanzinnige ‘shit’? Niet helemaal. Het verhaal dreigt regelmatig uit de bocht te vliegen. Zeker op het einde wordt het allemaal een beetje rommelig. De cast komt sterk uit de hoek met Matteo Simoni en een verrassend zalige Ali B, die als Hassan Kamikaze bijna met de film gaat lopen, als speerpunten. Maar de film raast tegen zo’n snelheid voorbij dat we de voeling met de personages gaandeweg verliezen. Maar laat dat zeker de pret niet bederven. Er valt zoveel te absorberen in deze prent, dat zelfs een tweede kijkbeurt niet zal vervelen. Razend benieuwd wat deze heren gaan doen met Beverly Hills Cop en misschien ook wel Bad Boys.

[videos file=”https://youtu.be/J5zkkaA6sOU” width=”570″ height=”315″][/videos]

@svanbeir

Jazzurri

One thought on “Review Patser

Comments are closed.

Back to top