Review Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children

Review Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children

The Story

In Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children ontdekt Jake een mysterie dat deze wereld en tijd overstijgt. Dankzij aanwijzingen belandt hij in een geheim toevluchtsoord: mevrouw Peregrine’s weeshuis voor bijzondere kinderen. Maar als Jake kennismaakt met de bewoners en hun bijzondere gaven, realiseert hij dat veiligheid slechts een illusie is. Er schuilt gevaar in de vorm van krachtige, verborgen vijanden. Jake moet uitzoeken wie er echt is, wie hij kan vertrouwen en wie hij werkelijk is.

The Crew

Regie – Tim Burton: Beetlejuice, Batman, Edward Scissorhands, Mars Attacks!
Asa Butterfield: Hugo, Ender’s Game, The Boy in the Striped Pajamas
Eva Green: Casino Royale, Dark Shadows, The Dreamers
Samuel L. Jackson: The Hateful Eight, Pulp Fiction, Django Unchained
Ella Purnell: Kick-Ass 2, Maleficent
Terence Stamp: The Limey, Superman II

The Good, The Bad

Zonder grote verwachtingen gingen we naar deze nieuwe Tim Burton. De regisseur had ons de laatste jaren immers langzaam in slaap gewiegd met zeer gelijkaardige films en meestal ook dezelfde acteurs. Op het einde van Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children waren we klaarwakker. Geen Burton grand cru, maar wel ééntje waar we mateloos van genoten hebben. In een soort kruising van Harry Potter en X-Men slaagt Burton erin om zich wonderlijk ferm in te houden – voor die-hard-fans waarschijnlijk te ingetogen – maar het verschil tussen een Potter of een X-Men en Miss Peregrine blijft natuurlijk gigantisch.

Alles straalt nog steeds vintage Burton uit: een duister magisch sprookje, vreemde creaturen, outcasts, stop-motiongevechten tussen poppetjes – de mega-veldslag op het einde is waanzinnig! – en het occasionele gruwelijke moment – Hollowgasts die verlekkerd zijn op menselijke oogballen – waar je als kind nog wel enkele nachtmerries mee zoet bent. Een vreemde wereld die enkel Burton perfect kan scheppen, maar deze keer haalde hij wel de mosterd bij Ransom Riggs, die zich voor een fotoboek met bizarre en stokoude foto’s op zijn beurt liet inspireren door de films van … inderdaad, Tim Burton. Dubbel geluk voor ons want het levert verrukkelijke cinema op die op magische wijze betoverd tot de allerlaatste seconde en doet smaken naar meer.

Terwijl Burton excelleert in de sfeerschepping en ons onderdompelt in een vreemde unieke wereld, komen de verschillende bijzondere personages die dit universum bevolken niet helemaal tot hun recht. Eva Green is zoals altijd heerlijk als de vampy Miss Peregrine en ook Samuel L. Jackson blinkt uit als een over-the-top-slechterik. Het grootste jonge talent, Asa Butterfield, loopt een beetje verloren in heel het gebeuren. Zijn vertolking is middelmatig en bij momenten frustrerend. Het enige lichtpuntje is Ella Purnell, die in elke scène waarin ze verschijnt, alle aandacht grijpt. Waarschijnlijk krijgen hun personages meer diepgang in het vervolg dat er bijna zeker aankomt.

The Verdict

Veel beter dan de films die Burton de laatste jaren maakte, maar zeker niet van het niveau van Beetlejuice en Batman. Miss Peregrine bevat wel opnieuw een aantal typische Burtonmomenten van de jaren 80, met een gigantische stop-motionveldslag als absoluut hoogtepunt. Buiten Green en Jackson stelt de cast een beetje teleur, maar dit donker sprookje is zeker een bezoekje aan de bioscoop waard.

@svanbeir

Jazzurri

Back to top