Review War Dogs

Review War Dogs

113 min

The Story

De jonge David Packouz verdient de kost met het masseren van rijke oude mannen. Gelukkig neemt zijn leven een nieuwe wending wanneer zijn jeugdvriend Efraim Diveroli opnieuw opduikt. Die zwemt in het geld dankzij de wapenhandel en neemt David met plezier onder zijn vleugels. Samen sluiten ze de ene deal na de andere. Ze schieten helemaal raak wanneer ze een contract van 300 miljoen dollar van het Pentagon ondertekenen, een deal die heel wat gevaren met zich meebrengt.

The Crew

Regie – Todd Phillips: The Hangover, Due Date, Starsky & Hutch
Miles Teller: Whiplash, The Spectacular Now, Divergent
Jonah Hill: The Wolf of Wall Street, Moneyball, 21 Jump Street
Bradley Cooper: American Hustle, American Sniper, The Hangover

The Good, The Bad

De Amerikaanse regisseur Todd Phillips kennen we vooral als de maker van schreeuwerige komedies als de The Hangover-trilogie en Due Date (2011). Het maakte ons dan ook enigszins nieuwsgierig wat hij zou aanvangen met serieuzere materie als de internationale wapenhandel, de oorlog in Irak en de macht van het kapitalisme. Helaas is hij niet de meest inventieve cineast, waardoor War Dogs even opzichtig als zijn vorige films uit de hoek komt.

De manier waarop hij het verhaal van Packouz en Diveroli vertelt, is duidelijk beïnvloed door de spitante stijl van Scorsese’s The Wolf of Wall Street (2013). Ook hier staan er moreel afschuwelijke hoofdfiguren centraal die er een overdadige levensstijl op nahouden, vuilbekkend zijn en in een neerwaartse spiraal terechtkomen. Maar Phillips slaagt er nooit in om er zijn eigen stempel op te drukken. De razendsnelle montage, visuele spielereien en aanwezige voice-overs hebben we allemaal al ergens anders en beter gezien. De regisseur vindt zijn hoofdfiguren ook iets te ‘awesome’ en beleeft zoveel plezier met dit verhaal dat hij vergeet om echt substantiële dingen te zeggen over zijn thema’s en om een duidelijk standpunt in te nemen tegenover de exploten van het duo idioten dat centraal staat.

Van de acteurs is Jonah Hill diegene die met alle aandacht gaat lopen. Hill amuseert zich kostelijk als een Joods gebruind afkooksel van Tony Montana dat graag opvalt en hongerig is naar dollars. Miles Teller is veel minder opzichtig als Packouz. Wat ze niet in de hand hebben is de naïeve typering van de twee personages. Efraim is overduidelijk de meedogenloze gek terwijl de ‘arme David’ naar voor wordt geschoven als het slachtoffer van Efraim. Iets zegt ons dat een betere nuancering hier zeker niet misplaatst was.

The Verdict

Todd Phillips probeert een eigen Scarface-variant in elkaar te boksen, maar slaagt er niet in om boven de oppervlakkigheden van het verhaal en de thematiek te stijgen. Het is zwierig in elkaar gestoken, maar als kijker mis je een gezonde dosis eigenheid en subversiviteit.

@TheJimeister

Jimmy Van der Velde

Back to top